Het avondeten is achter de kiezen, de kindjes zijn nog even aan het spelen, en dan is het toch écht bedtijd… Helaas voor papa en mama gaan lang niet alle kinderen meteen slapen. Sommige kinderen blijven om hun ouders roepen, gaan jengelen, huilen of worden ontroostbaar. En een ontroostbaar kind is voor kind én ouder een ontzettend vervelende situatie.
Gedrag afleren
In Vakblad Vroeg neemt BRC onderzoeker Roseriet Beijers samen met collega’s uit Leiden en Rotterdam interventies tegen slaapproblemen onder de loep. Om slaapproblemen aan te pakken bij jonge kinderen gaan ouders vaak te raden bij hun omgeving, het internet of bij professionals. Het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (JGZ) beschrijft verschillende interventies die ouders kunnen inzetten bij de slaapproblemen van hun kind. Deze interventies zijn vooral gebaseerd op het aan- of afleren van gedrag. Denk bijvoorbeeld aan kinderen te laten huilen en met steeds langere tussenpozen (of helemaal niet) naar ze toe te gaan tot ze in slaap vallen. Je kunt je wel voorstellen dat deze interventies tot stress kunnen leiden bij zowel het kind als de ouder.
Voordelen van sensitief ouderschap
Ook passen deze interventies niet bij sensitief ouderschap, waarbij de ouder reageert op de signalen van het kind. Steeds meer onderzoek toont aan hoe belangrijk sensitief ouderschap is voor de hechting tussen ouder en kind. Bij veilige hechting leren kinderen dat hun opvoeder er voor hem/haar is, terwijl dit basisvertrouwen bij onveilig gehechte kinderen minder is of zelfs ontbreekt. Dit heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van het kind, zoals een grotere kans op gedrags- leer- en relatieproblemen op latere leeftijd.
Sensitieve interventies zijn ook een optie!
Steeds meer onderzoekers en professionals pleiten daarom voor een verschuiving in slaapadviezen en interventies. Roseriet Beijers en collega’s zouden graag zien dat er een breder spectrum aan interventies komt, waarbij ook interventies worden meegenomen die wél passen bij sensitief ouderschap. Hierbij gaat het niet zozeer om aan- of afleren van gedrag, maar om het afstemmen op de behoeften van het kind. Deze interventies, hoewel beschikbaar, zijn helaas nog niet terug te vinden in beleid en officiële richtlijnen. En dat is jammer. Een meer evenwichtige weergave van de mogelijkheden zouden ouders en professionals kunnen helpen slaapproblemen aan te pakken op een manier die past bij het kind.
